De wereld is aan het veranderen. Heel rustig aan en helemaal van binnen uit.
Er wordt een bewustzijnsveld wakker in mensen, waardoor er steeds meer besef is van de grootsheid van het leven en de kracht van de mens zelf.
Deze wereld, die momenteel vooral systemisch gebouwd is, wordt beïnvloed door het groeiende autonome bewustzijn van de mens.
Het geeft schuring, verwijdering en chaos aan de ene kant. Zet de tv maar aan of kijk hoe relaties veelal op de proef worden gesteld.

Maar de mens die meer en meer zijn binnenwereld verkent, weet als geen ander verbonden te zijn met alles dat leeft. Deze persoon lijkt met meer gemak door het leven te gaan. Die mens koerst op de wijsheid van zijn eigen innerlijk wezen en heeft een ander perspectief op deze realiteit.

Veel volwassenen maken de beweging om een diepere verbinding met zichzelf te onderzoeken. Er worden veel vragen gesteld over hoe deze realiteit zich presenteert aan de mens.
De jonge kinderen lijken deze innerlijke natuurkracht en wijsheid al te bezitten. Maar naarmate ze ouder worden raken ze overspoeld met informatie van buitenaf. Ze raken die verbinding met zichzelf kwijt, het vertroebelt.

Hoe mooi is het als we de kinderen gaan zien als het wezen dat ze werkelijk zijn. Het prachtige bewustzijn dat ze al zijn voor de geboorte. Dat de aanwezige herinneringen van voor dit leven worden gehoord. De kinderen zijn een schat aan bewustzijn dat in deze wereld keer op keer geschaakt wordt door de overspoeling aan informatie, regels en systemen. Die overspoeling wakkert eerder angstvelden aan dan dat je je er thuis in voelt.

Wie zijn wij mensen eigenlijk? Waar komen wij vandaan? Wat is er nog over van ons in dit lichaam? Wat is deze realiteit waarin we leven? Wat is de echte waarheid?
De antwoorden liggen diep verscholen in onszelf wachtend op de aanraking van het vrije-voelen. Laten we leren van de kinderen.